Reformacja w Europie Środkowej i Wschodniej – Pomorze i Wschodnia Brandenburgia. Początki na Pomorzu. W sali konferencyjnej Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej do 3 maja 2017 roku prezentowana będzie kolejna wystawa, przygotowana przez Niemieckie Forum Kultury w Poczdamie (niem. Deutsches Kulturforum östliches Europa) z okazji rocznicy 500-lecia wprowadzenia reformacji. Na wystawie przedstawione będą moduły tematyczne poświęcone historii reformacji na Pomorzu (w granicach Księstwa Pomorskiego) i w Marchii Wschodniej. Wystawa oprócz łatwo przyswajalnych popularno-naukowych tekstów w języku polskim i niemieckim posiada bogaty materiał zdjęciowy i kartograficzny.
Reformacja na terenie Księstwa Pomorskiego została wprowadzona w 1934 roku na sejmie w Trzebiatowie przez książąt Barnima IX (1501-1573) i Filipa I (1510-1560) pomimo sprzeciwu biskupa kamieńskiego – Erazma Manteuffla oraz części szlachty i przedstawicieli niektórych miast. W 1535 r. ogłoszono ordynację kościelną, opracowaną przez działacza reformacji w Szczecinie, dra Jana Bugenhagena, byłego mnicha klasztoru w Białobokach.
Na czele Kościoła luterańskiego stał panujący książę, w myśli ówczesnej zasady „cuius regio, eius religio”. W początkach reformacji administracją Kościoła zajmowali się jego twórcy: Paweł von Rode, Jan Bugenhagen, I. Amandus i inni. Byli oni tzw. generalnymi superintendentami. Po kilku latach, zwłaszcza po ustabilizowaniu się reformacji w 1545 roku, powołano w Szczecinie ciało kolegialne, tzw. konsistorium (konsystorz), które przejąło całą jurysdykcję, jaką posiadał dotąd biskup. Tym samym w wyniku reformacji odebrano biskupom jurysdykcję kościelną, gwarantując przy tym zachowanie wszystkich dóbr. Po śmierci ostatniego biskupa Marcina Weyhera w 1557 r. sam tytuł przeszedł na ród książęcy, dzięki czemu weszli oni w posiadanie wszystkich dóbr biskupów kamieńskich. Protestantyzm dominował na Pomorzu do 1945 roku. Serdecznie zapraszamy!!!
MHZK
